Books |
|||
 |
De kleine Pomo Alamire ISBN 90 6853 084 4 |
||
 |
Muziek uit de voorbije Eeuw [with Yves Knockaert] Alamire ISBN 90 6853 141 4 |
||
 |
Aria van de diepe Noot Alamire ISBN 90 6853 148 4 |
||
 |
Artistieke creativiteit en onderwijs, in Prometheus zoekt Aquarius Alamire ISBN 90 6853 146 8 |
||
 |
O pequeno Pomo Editoria Giordano Sao Paulo 1998 |
||
Articles |
|||
|
* Fred Brouwers: Wij denken dat Beethoven muziek is! Muziekkrant (oktober 1978) * Dominique Lawalrée: Boudewijn Buckinx, portrait d'un compositeur Arts et Culture (februari 1988) * Martine Huvenne: Eenvoudig maar niet evident. Over de muziek van Boudewijn Buckinx Kunst en Cultuur (januari 1988) * Yves Knockaert: Focus on the visually handicapped Flanders 32 (Quarterly December 1996 Antwerpen) * Fons De Haas: Het gewone als buitengewoon De wereldkreatie van Buckinx' negen Onvoltooide symfonieën Knack (1993) * Alain Van Kerckhoven: Les 9 Symphonies Inachevées de Boudewijn Buckinx Arts exists #4 mei 1993 * Yves Senden: Ceci n'est pas une apologie Muziek en Woord (mei 1998) |
|||
Bibliography |
|||
|
* Source. Music of the avant garde #8, California, 1970 * Documenta Belgicae #2, Archennes, 1985 * 1001 Sonates van Boudewijn Buckinx Licentiaatsverhandeling door Marleen Martens, RUG, 1989 * Yves Knockaert: Wendingen. Alamire, 1997 * Delaere, Knockaert, Sabbe: Nieuwe Muziek in Vlaanderen Stichting Kunstboek, Brugge, 1998 |
|||
| order Alamire books online | |||
| uit: De kleine pomo | |||||
 illustratie: Studio Herr Seele |
Er wordt gebeld. * Goedendag. Wat wilt u? |
||||
| ? Hebt u misschien een geschiedenis van de nieuwe muziek voor mij? | |||||
| * Die is nog niet geschreven. We zitten nu volop in wat men algemeen postmodernisme noemt, en dat is in volle bloei. Geschiedenis gaat over wat geschied is, in de verleden tijd. | |||||
| ? Maar er bestaat toch heel wat literatuur over het postmodernisme? Cultuurgeschiedenissen, studies over architectuur, literatuur, en... geen muziek? | |||||
| * Tja, de muziek draagt de rode lantaarn. | |||||
| ? Als ik u goed begrijp is ze er gewoon niet bij. | |||||
| * Ziet u, de muziekwereld is altijd wat bang geweest. | |||||
| ? Nochtans zie ik de festivals nieuwe muziek welig tieren! | |||||
| * 0 dàt, ja. Die festivals brengen de 'nieuwe' muziek van 1910 tot 1970; van het modernisme. Ik dacht dat u nieuwe muziek op het oog had, niet 'Nieuwe Muziek’! | |||||
| ? Maar daar zitten veel jongeren tussen, weet u. | |||||
| * Epigonen ja, die de esthetiek van hun vaderen voortzetten. | |||||
| ? Is het niet wat willekeurig ten voordele van een minderheid te redeneren? | |||||
| * In 1900 bekleedde Mahler een minderheidspositie, in 1910 Schönberg, in 1955 Stockhausen, in 1960 Cage en Kagel. Muziekgeschiedenis is geen geschiedenis van de meerderheid van een tijd. Was Galilei de spreekbuis van zijn tijd? Was Einstein het? Muziekgeschiedenis is zoals wetenschaps- geschiedenis geïnteresseerd in de uitzonderingen. Het zijn echter betekenisvolle uitzonderingen. Zij onthullen de ware interessepunten van het moment. Als je de geschiedenis als een verhaal ziet, zijn het deze uitzonderlijke mensen die op een relevante manier draden knopen waar bet weefsel los hing en hinderende knopen ontwarren. De werkelijkheid begrenst het verhaal. De oliecrisis van 1973 was de werkelijkheid. de begrenzing van het verhaal van de vooruitgangsideologie dat men al meer dan honderdvijftig jaar intens volgde. Zij die deze utopische verhaallijn wars van de werkelijkheidsbegrenzing willen doortrekken, noem ik epigonen. |
|||||
| ? Jij wilt dus de doemdenkers? | |||||
| * 0 nee. Uit de impasse utopie contra apocalyps, daaruit groeide pomo. | |||||
| ? Pomo? | |||||
| * Als jij me tutoyeert dan mag ik pomo tegen postmodernisme zeggen. | |||||
| ? Wat is er dan na 1973 aan de hand? | |||||
| * Komt u niet even binnen? Misschien kan ik u toch voorthelpen. | |||||
| uit: Aria van de diepe noot | |||||
 illustratie: Nanne Meyer |
Wij zijn verhalen, gebaseerd op herinneringen. Het is essentieel aan deze verhalen niet verknecht te worden door doctrine, en vrijheid te behouden tegenover herinneringen. Het mooiste verhaal daarom, is het weer. Ik ben blij dat Cage een lezing over het weer heeft gehouden, en dat het weerbericht een van de popuiairste programma’s is. Het weer gaat ons méér aan dan Napoleon. Het is ouder en actueler, het is persoonlijker en het overstijgt ons persoontje, het dwingt ons verstandig te handelen maar het verstand niet te verabsoluteren. Het meest primitieve bijgeloof en de meest geavanceerde wetenschap worden allebei voor schut gezet. De chaostheorie kan alleen maar bewijzen dat het weer op middellange termijn niet voorspelbaar is. Evenmin kan men het omgekeerde beweren en bijvoorbeeld seizoenen ontkennen. Er zit samenhang en continuiteit in het weer, maar ook voortdurende openheid. Als je op 28 maart beslist op 28 juli een tuinfeest te organiseren, geloof maar dat de spanning er in blijft. En als het dan pijpenstelen regent, kun je er nog altijd in volle vrijheid tegenaan kijken zoals je wil: je kunt het grappig of tragisch vinden. Een van de belangrijkste vergissingen in de romantiek is: het laten donderen bij doodslag en de zon te laten schijnen bij ontluikende liefde. Er zijn twee soorten modernisten. De eerste gaat zonder paraplu wandelen omdat de computer droog weer heeft voorspeld en de andere gaat in een droge hittegolf toch met paraplu wandelen omdat hij de doctrine aankleeft dat alles kan. Alleen heerlijke misverstanden kunnen ze van hun vrijwillige verknechting bevrijden. En toch vallen de bladeren in de herfst, alleen weet je niet of ze in een verregende goot waaien of in een bleke najaarszon poëtisch neerdwarrelen. Het weer is onvoltooid, onzeker, en het gaat ons aan. Het weer is een leerschool voor mijn muziek. |
||||