Thomas Schultz, piano
Friday, October 10, 2008

Campbell Recital Hall, Stanford University
Boudewijn Buckinx: Romancing the World (World Premiere)
Erik Satie: Five Nocturnes
Olivier Messiaen: Cantéyodjaya

http://thomasschultzpianist.com/html/performances.html

De cd 'Voor Jan Hoet' BBWV 2007.21, uitgevoerd door pianiste Thérèse Malengreau hoort bij de catalogus van de tentoonstelling "Cadeaux d' amis", een hommage aan Jan Hoet.
De tentoonstelling loopt tot 15 december in UHasselt.
De cd kan besteld worden : martine.geerts@telenet.be

Ik heb Jan Hoet leren kennen in 1968, en hij was precies wat je nu zou verwachten dat hij toen was : leider van de studentenvereniging, vurig betrokken bij de studentenstaking, en aanwezig op het concert van mijn groep WHAM (werkgroep voor hedendaagse en actuele muziek) waarop politie werd geroepen -die gelukkig meer gezond verstand had dan sommige kunstliefhebbers en ons ongemoeid liet-. Wij frekwenteerden elkaar nauwelijks of niet, maar onze samenhorigheid was een evidentie die geen bevestiging nodig had. Voor het laatste concert van WHAM, een openluchtconcert op de Zavel in Brussel, schilderde hij de panelen die nodig waren voor mijn Symfonisch Gedicht BBWV 1974.03, zeven keer ongeveer hetzelfde naïeve tafereel waarop telkens andere geluidmakende voorwerpen waren aangebracht. In tegenstelling tot mijn andere werk op dat concert, de Symfonie voor vier doorgezaagde Fietsen BBWV 1974.01, kondigde het mijn moeilijke overgang naar het postmodernisme aan. Jan was ondertussen terecht beroemd geworden met evenementen van internationaal historisch belang zoals de 'Chambres d'amis' en een autoriteit in de kunstwereld door het ongelooflijke succes van een hedendaags museum in Gent. We zagen mekaar sporadisch en vooral familiaal; hij is namelijk de peter van mijn dochter Barbara. Het werk Voor Jan Hoet BBWV 2007.21 is geschreven op vraag van Martine Geerts voor een hulde aan Jan Hoet tijdens de opening van het ICCA. Ik ben blij mij bij die hulde te mogen aansluiten. Het werk heeft behalve de intentie slechts in beperkte mate direct iets met Jan Hoet te maken, namelijk de twee aspecten die misschien minder opvallen in zijn publieke optreden. Er is het verstilde moment, het ogenblik dat men poëzie leest en droomt. En er is de voorliefde voor jazz. Deze twee aspecten zitten in de compositie verweven op een manier die meer aan mijn uitgebreide pianowerken doet denken zoals Per C BBWV 1994.10 of The Floating World BBWV 2004.05 Een ietwat monumentale aanpak voor een stuk van een achttal minuten vond ik een gepast symbolisch gebaar om bescheiden van harte te feliciteren.
Boudewijn Buckinx